De kracht van vrijwilligerswerk

Willem leeft met dementie, maar dat weerhoudt hem er niet van om zich samen met zijn vrouw Wilma in te zetten als vrijwilliger tijdens de jaarlijkse Twentse Rolstoelvierdaagse. Sinds 2006 zijn zij betrokken als verkeersregelaars, maar sinds de diagnose is dat helaas niet meer mogelijk. Met het bestuur spraken ze open over de dementie van Willem en samen werd gezocht naar een passende manier waarop Willem tóch actief kon blijven. Die is gevonden: tegenwoordig bemensen Willem en Wilma samen een stempelpost. Door samen te werken en met enig begrip voor Willem zijn situatie, lukt het hen om met plezier en toewijding bij te dragen aan dit mooie evenement!

Sylvano werd de afgelopen zes jaar twee keer getroffen door kanker, verder leeft hij met PTSS. Zijn geringe energie beperkt hem in zijn dagelijks leven. Sylvano wil graag iets betekenen voor een ander en voor de gemeenschap. Door met coördinator Hetty te onderzoeken wat wél kan, begeleidt Sylvano nu cliënten van Aveleijn Rohaan en Erve Tichelwaark bij de dagbesteding, met name in de tuin. Hij haalt daar heel veel voldoening en plezier uit.

Rianne heeft de opleiding psychologie afgerond, maar helaas maar 1 jaar haar beroep uit kunnen oefenen. Ze kreeg een hersenbloeding, waardoor ze niet aangeboren hersenletsel heeft en een lichamelijke beperking. Hierdoor heeft ze haar werk op moeten geven en merkte ze dat haar wereld heel klein werd. Leeftijdsgenoten zijn druk met carrière en gezin. Rianne is nu vrijwilliger bij de Zonnebloem en individueel maatje voor mensen in een sociaal isolement. Een hele mooie tijdsbesteding én het geeft haar het gevoel dat ze meedoet!

Soms komt het leven tot stilstand. Door verdriet, verlies of tegenslag. Ria weet daar alles van. Na een intensieve periode van ziekte verloor zij haar echtgenoot – een gebeurtenis die haar wereld op zijn kop zette. Maar waar zo’n verlies voor velen verlammend kan werken, vond Ria, stap voor stap, haar weg terug. Een belangrijke rol in dat herstel speelde het vrijwilligerswerk bij Herberg de Pol in Diepenheim. Wat begon als een manier om weer onder de mensen te komen, groeide uit tot een bron van betekenis, verbinding en perspectief.

Carol is vrijwilliger bij ANWB-automaatje en Evelien is de coördinator. Door haar Parkinson is het Carol niet gegeven om een reguliere baan te vervullen. Die wens is er zeker wel geweest en Carol heeft meerdere keren gekeken naar mogelijkheden en belastbaarheid. Ze is vanaf het begin betrokken bij het ANWB Automaatje. Hier vervult ze de functie van planner, maar ze doet nog zoveel meer. Ze is én voelt zich ontzettend waardevol!

Jan is vrijwilliger bij de woonlocatie de Stoevelaar en Jeanet is daar coördinator. Jan is gepensioneerd en heel lang mantelzorger voor zijn vrouw geweest. Zij is helaas in augustus 2022 overleden. Hij voelde zich eenzaam, vond het leven lastig en was op zoek naar een manier om weer mee te doen. Andere mensen ontmoeten, iets om handen hebben en iets voor een ander betekenen.

Judith is taalcoach bij Salut en Louise is haar coördinator. Judith woont alleen. Ze heeft heupproblemen en de chemo tegen borstkanker heeft haar brein helaas wat aangetast. Vrijwilligerswerk geeft haar de kans haar sociale netwerk te verbreden. Vrijwilligerswerk doen kost niets en maakt dat ze toch andere mensen ontmoet. Als taalcoach is ze waardevol voor haar medemens die onze taal beter wil leren én voelt ze zich van waarde!

Het vinden van een geschikte vrijwilligersplek bleek voor Nori een uitdaging: de standaard mogelijkheden waren niet passend bij zijn talenten en achtergrond. Nori heeft in eigen land nooit een formele opleiding gehad en nooit leren lezen of schrijven in zijn eigen taal. Hij was gewend te leren door dingen te doen en uit te zoeken. Machines vond hij interessant. Maats Pipeline Professionals kwam in beeld. Vanaf het eerste contact dachten ze mee over de mogelijkheden en zagen ze de potentie en ook voor Nori voelde het als een goede match. Het vrijwilligerswerk verliep niet zonder hobbels. Regelmatig was er contact over de beste aanpak in de communicatie. Nori moest wennen aan hoe afspraken werden gemaakt en wat er van hem werd verwacht. Hoe ga je om met werkafspraken? Wanneer overleg je? Wanneer mag je een afspraak verplaatsen vanwege werk, en wanneer niet? Het was een leerproces, het bedrijf dacht actief mee over wat voor beide partijen het beste was. Het werd een waardevolle samenwerking. Inmiddels heeft Nori een betaalde baan bij Maats Pipeline!